zondag 10 juli 2016

Soestdijk!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Ik was de Koning, jij was mijn Koningin. Wij hadden samen een rijk dat er niet meer is.
Aan alles komt een eind ook als je dat niet begrijpt.' 

Uut 'Laat Mij Alleen' van Frank Boeijen

Er zijn er altijd één of twee die het voor de rest verpesten.
Zie hier het relaas van Portugal en haar eikels Ronaldo en Pepe. Volgens mij is er met die andere gasten in het nationale team van Portugal niets mis mee....Aardige jongens die komen uit een verschrikkelijk mooi en gastvrij land. Obrigado! Niet elke voetbalsupporter is een hooligan en niet elke Portugese voetballer is Ronaldo. Gelukkig niet....Gelukkig is het EK na vanavond afgelopen, kunnen wij ons richten op belangrijkere bijzaken in het leven.....
Ga verder niet over voetbal hebben, gisteren al genoeg over gehad. Goeie gesprekken dat wel, wij zitten wat dat betreft altijd wel op diezelfde wit gekalkte lijn. Dat is zo. Een opstelling maken wordt volgend seizoen nog een hele uitdaging. Gelukkig maak ik niet de dienst uit....Er schijnen mensen die hier voor doorgestudeerd hebben terwijl ik denk dat mijn moeder het soms beter zou doen daar zo zittend in de dug-out. Maar ja, denk wel eens vaker dat mijn moeder dingen beter kon. Waarvan Akte!
Na een heftig weekje kon ik gisteren wat ontspannen. Stapte rond op een plek waar vroeger Prins Bernhard ook moet hebben gelopen, met zijn pijp scheef in de mond. Stond gisteren op Paleis Soestdijk met een koele Warsteiner in de hand. Ze moeten vast nog wat vaten van dat Duitse bier hebben gevonden in de kelders van het voormalige Paleis Soestdijk waar Juliana streng doch rechtvaardig jarenlang de scepter zwaaide. 
Nu is er achterstallig onderhoud, zou bijvoorbeeld Richard Buitenhuis zijn hart genadeloos kunnen ophalen, want likjes verf hier en daar is geen overbodige luxe. Een paleis in verval. Een paleis wat aan zijn lot wordt overgelaten. Nu worden er bijvoorbeeld concerten gegeven en naar goed gebruik waren wij bij de aftrap. The Counting Crows traden op. Waar vroeger de bordesscenes plaatsvonden als er een nieuw kabinet was geformeerd stonden nu de heren uut Amerika te rocken. Nu geen Dries van Agt met zijn nieuwe beleidsbepalers op het bordes maar Adam Duritz en zijn vrienden die twee uur lang ons vertelden waar het om draaide. Kreeg kippenvel bij A Long December, die tekst hakte er weer eens in....Hopelijk wordt het volgend jaar beter dat het nu is....Ik vecht niet, strijd ook niet maar toch kwam meneer K. bij ons een bezoekje brengen....Klotegast, ik had 'm niet uitgenodigd. Ik zie hem liever gaan, maar daar draait het nu juist om. Gaat om mijn ene oog waar ik zoveel mooie dingen mee heb gezien en waar ik nog tientallen jaren mooie dingen mee wil bekijken....Haalde vorig jaar ook eens het nummer aan, maar kon toen nog niet bevroeden dat de geschiedenis zich maar bleef herhalen. Nu zijn wij op de goede weg. Project Truusje of Henkie is bijna 13 weken werk in uitvoering. San zo misselijk als je maar kunt zijn....Welke knappe kop bedenkt daar nou eens een oplossing voor....Tja, hoort erbij wil ik niet meer horen...Mijn lieve Wieffie is al 10 weken ziek, zwak en misselijk. Dat is niet leuk. Maar ze klaagt niet, zeurt niet en is altijd vrolijk. Ik vind dat knap en bijzonderswaardig. Vrouwen zijn sterk en mijn San is gemaakt van gehard staal....en toch zo zacht als boerenroomboter. Op Paleis Soestdijk kreeg ik tranen in mijn ogen....Met dat ene oog lukte het niet zo goed. Vocht bleef hangen halverwege....Lijkt wel of de tekst van Adam en the Counting Crows ons maar blijft achtervolgen.....Begin volgend jaar komt dat nieuwe Dorgelootje als de goden ons gunstig gezind zijn, vannacht stonden de sterren in de juiste richting, zag ik, terwijl ik 43 binnenwandelde nadat Bouwhuis mij had afgezet. Een mooie zaterdag met een goede kameroad. Lohues zou trots op mij zijn. Vele gesprekken gevoerd, heel veel onzin....bijvoorbeeld over voetbal maar ook ff waar het soms om draait. Om het leven, om dingen die wel belangrijk zijn. Denk vaak dat voetbal heel belangrijk is maar weet ondertussen wel beter. Zij zijn belangrijk die nu met elkaar knuffelen op de bank. A Long December kwam aan in Juli. Gewoon op 9 juli. Hoor veel te veel nare berichten. Een meisje in Deventer die vecht voor haar leven, zomaar ineens weggerukt uit een huiselijke sfeer en waar het maar afwachten is hoe het eindigt. Veertig jaar en is de toekomst is onzeker.....Een ander lief meisje die ik een hele tijd niet meer heb gesproken en ook vertelde die klote meneer op bezoek heeft...Niet weg wil, ik zou hem het liefste in het kanaal flikkeren. Opzouten....Ze was al geopereerd en was nu bezig met bestralen....Schrik ervan, krijg ik er kippenvel van net als gisteren bij The Counting Crows wanneer ik naast mijn zegeningen aan het tellen ben ook naar boven kijk. Zou Prins Bernhard dat ook gedaan hebben....ik loop in zijn tuin, de waterhuishouding moet op peil gebracht worden.....Het is gek, meneer K. is ook bij mij op bezoek. Ik ben redelijk nuchter en misschien maak ik mij nog niet te sappel maar schrik meer van verhalen van anderen dan dat ik mij zorgen maak over mijn eigen....Denk altijd dat ik nog wel een vluchtroute heb...of dat iemand boven een goed woordje voor mij doet. Snap de leider(s) van deze wereld steeds minder. Waarom moeten altijd de goede bloeden voor de slechten. Er zijn altijd één of twee klootzakken die het verpesten voor de rest. Vanavond ben ik Zwitserland. Joah, mag wel zo......
A Long December and there are reasons to believe that maybe next year will be better than the last....
Ik hoop het niet alleen voor mijzelf, dat is gek maar ben eigenlijk meer bezig met anderen die het nu even niet leuk hebben met Klotenziektes en Klotensituaties.....
Maar gisteren wel genoten, genoten met een grote G. Want als je niet meer geniet leef je ook niet meer....
In de tuin van die Duutse levensgenieter kwam dat besef pas goed binnen in mien eigenwieze koppie.
Joah, mag wel zo......


Geen opmerkingen:

Een reactie posten