Ja, 39!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'De zee ruist maar door zonder twijfel. Het mooiste geluid op dat van jou na. Toen vannacht wij vast en zeker voor altijd wilden doorgaan. We zijn gelukkig en wat er ook gebeuren mag hou dit moment vast als een foto van een mooie dag.'
Uut een 'Foto van een mooie dag' van Frank Boeijen

Beachclub Patagonia, 29 juli 2006. 
Twee mooie mensen, verliefd zittend in het pittoreske Scheveningen. De zon hoog aan de hemel. Ze kozen allebei voor elkaar terwijl het hart reeds gekozen had....En je houdt bijvoorbeeld die dekselse Jeroen met die indrukwekkende baard niet voor de gek, die had het al lang door. Vincent ging niet zonder toeval naast Marloes zitten. En de zee, de zee ruist nog steeds door zonder twijfel.

Beachclub Patagonia, 29 juli 2016.
Precies 10 jaar later. Weer twee nog mooiere mensen, verliefd staand in het pittoreske Scheveningen, de zon weer hoog aan de hemel. Tja, Je hebt zo je connecties. Ze kozen weer voor elkaar. Nu voor de wet en voor ons....Maar vooral voor elkaar. Vincent nam het woord en hief het glas, Marloes vulde haar man aan. Kippenvel in mijn grote lichaam. Vanaf nu is Vincent mijn grote voorbeeld en ik, ik vulde mijn dorst met een Edelweisser en proostte vrolijk mee zoals wij allemaal op het strand van Scheveningen de wind in de zeilen hadden. Alle zandkorels bleven even staan kijken, hier werd geschiedenis geschreven. Precies 10 jaar later......
Een gedeelde geschiedenis en vanaf 29 juli 2016 een gezamenlijke toekomst bekrachtigd met een duidelijke Ja, Ja ik wil..... Zelfs de rondvliegende meeuwen pikten dit gelukkige tafereel op!
Wat is het toch mooi om twee mensen gelukkig te zien, zeker op een foto van een mooie dag. Hou dat moment vast. 
En de zee, de zee ruist maar door zonder twijfel......

Wij waren uitverkorenen afgelopen vrijdag. Wij mochten aanwezig zijn bij het huwelijk van Vincent en Marloes, onze buren...euh herstel onze vrienden van 39. Samen met onze buren...euh wederom herstel vrienden van 41 beleefden wij een bijzondere dag. Word van zulke dagen altijd een beetje emotioneel. Vooral als het zulke mooie mensen betreft. Niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk. Vincent die de hoofdrol speelde in zijn eigen politiefilm. Hij maakte Lutten vrijdagmorgen wakker met zijn imitatie van The Dukes of Hazard. Hij was Rosco P. Coltrane maar dan in een veel betere versie. Woest aantrekkelijk, jong en in de kracht van zijn leven. Uitgedost in een kostuum waar je nu nog puntjes aan kunt zuigen. Trotse ouders....Ik zag Peter glimmen van trots en ook zijn schoenen waren gepoetst. Moeder Mary kneep nog even in haar armen, maar het was echt waar. Haar zoon ging trouwen met de liefde van zijn leven. In een Amerikaanse Police Chevrolet. Schitterend. Een grommend geluid en loeiharde sirenes, of was dat gewoon Vincent die op weg was naar zijn Marloes.....Met zijn zonnebril maakte hij het plaatje compleet als was het een foto van een mooie dag en dan moest het mooiste nog komen....Alles had afgelopen vrijdag een overtreffende trap. Over elk detail was nagedacht....Want Marloes sloeg werkelijk alle klokken, heel Zwitserland was in rep en roer want geen enkele wijzer kon meer recht gezet worden. Prince had zijn loflied voor haar gezongen. Pardoes brak de zon door boven Lutten...tja, je hebt zo je connecties. Voor even nam Marloes het stokje over van mijn eigen lieve San. Vandaag stond Marloes in het middelpunt. Ze was werkelijk the most beautiful girl in the world. Ik keek naar Vincent, die kon het niet begrijpen....dat al dat moois straks voor hem was. Hij was flabbergasted om maar eens een modern woord te gebruiken. Dit was namelijk een sprookje die de gebroeders Grimm hadden moeten schrijven. Marloes kwam uit haar ouderlijk huis gelopen en transporteerde Doutzen Kroes naar de eeuwige jachtvelden....Wat was ze mooi. Keek opzij naar de Createurs de Marloes. Oh, de trots spatte van Betsy en Herman af. Herman pinkte een traan weg en hij was niet de enige...Er vloeide tranen want het regende niet dus moest het dat wel zijn.....

Wat hebben we een mooie dag gehad. Achter een politiemotor gereden en gewoon vol gas op de plank. Je kon ons vandaag niet meer bang maken. Ik gaf ze zelf een hand, de broeders van de wet. Weet je, politieagenten zijn ook maar mensen want de ene agent moet zelfs naar de WC. Kun je nagaan.....
Wauw....Vele foto's gemaakt van deze mooie dag. Eentje prijkt er nu al in mijn geheugen. Een foto van een mooie dag en de zee ruist nog steeds door....In het mooie oude stadskasteel van de gemeente Utrecht kwam het verlossende woordje. Ja...Vincent zei het met de volle overtuiging en op een hele mooie manier. Hier zat alles in...Ruwe bolster, blanke pit maar als Marloes in zijn buurt is smelt hij als sneeuw voor de zon. Hier waaide nostalgie binnen. In hartje centrum, langs de gracht werd weer geschiedenis geschreven. Stadskasteel Oudaen ademt zoveel uit, in de muren liggen zoveel verhalen verborgen en afgelopen vrijdag metselde wij er weer eentje in de steenoude muren. Gevraagd boven op Rockefeller Centre en in downtown Utreg kreeg hij weer zijn Ja-woord. De ambtenaar van de burgerlijke stand maakte een mooie buiging naar een veel te vroeg overleden lid van de familie. Het paste allemaal als een boterbriefje op een foto van een mooie dag. Zij sprak de warmte uit.....en het vertrouwen. 

Altijd mooi om muziek te horen die ik nog niet ken. Vincent en Marloes kregen het voor elkaar. Heartland, i loved her first. Herman gaf Marloes weg en daar hoorde dit nummer bij. De liefde voor zijn dochter die hij nu met alle plezier deelt met Vincent. Marloes heeft haar prins op het witte paard, nou ja grijze BMW ofnie Moos....Maar voor Marloes blijft haar vader altijd haar Koning gezeteld op zijn troon in Lutten. Een klein koninkrijkje hebben ze daar achter het huus in Lutten. Foto van een mooie dag....
Bij het tekenen van de contracten verraste Vincent en Marloes mij wel. Een nummer van the Eagles maar eigenlijk ook weer niet. Peaceful Easy Feeling. Want met Marloes ga je gewoon in the Desert slapen en ondertussen kijkend naar de miljoenen sterren die daar schitteren. I got a peaceful easy feelin' And I know you won't let me down. 'Cause I'm already standin' On the ground. And I found out a long time ago. What a woman can do to your soul. Aw but she can't take you any way. You don't already know how to go.
Kippenvel....pinkte die dag veel weg...en velen met mij. Zoals ik al zei wordt altijd beetje emo van zulke gebeurtenissen maar liet het maar gaan. Het zijn natuurlijk wel de vrienden van 39 die voor elkaar kozen, maar dat is logisch zou nummer 14 zeggen. Daarom sliepen wij in kamer 14 van het Wilhelmina hotel, waren 41 ook weer gewoon de buren naast ons en sliepen Vin en Marloes links van 41 als buren in het Carlton Beach Hotel. Hoezo de cirkel rond? Ben afgelopen vrijdag niet alleen verliefd geworden op Vin en Marloes, maar ook een beetje op het Wilhelmina Hotel, oude sceptische loel dat ik er ben, maar ben ook weer opnieuw verliefd geworden op mijn mooie en lieve vriendin Sanneke....Dat was echt een foto waard van een mooie dag....Het vuurwerk misten wij, dat is niet erg.....Vincent sloot de film sowieso in stijl af, samen met zijn Marloes left hij de Building zoals ooit Elvis dat deed....De bruiloftsgasten vingen nog net een glimp op van het gelukkige echtpaar.....Wauw, wat waren jullie en wat zijn jullie een mooi stel.
's Morgens wel een grappig berichtje trouwens op de radio onderweg richting ons wonder Moos.  
De Politie in Oost-Nederland was zaterdagmorgen slecht bereikbaar....Nou ja, dat is ook logisch zou Cruijff zeggen en wij ook want het halve politiekorps lag namelijk nog te maffen in Scheveningen na een geweldige laatste vrijdag in Juli. Voor 10 jaar terug hadden Vincent en Marloes zo'n the Day After gevoel. Bedankt dat jullie ons 10 jaar later hetzelfde gevoel hebben gegeven........Working on a Dream.....Jullie blijven dromen en terecht ook. Nogmaals lieve Marloes en Vincent, gefeliciteerd met jullie huwelijk en bedankt dat wij er getuige van mochten zijn.....Joah, mag wel zo....Love You! Ja, 39!

RietKraag!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Morning has broken, like the first morning. Blackbird has spoken, like the first bird. Praise for the singing, praise for the morning. Praise for them springing fresh from the world. Sweet the rain's new fall, sunlit from heaven. Like the first dewfall, on the first grass. Praise for the sweetness of the wet garden. Sprung in completeness where his feet pass. Mine is the sunlight, mine is the morning. Born of the one light, eden saw play. Praise with elation, praise every morning. God's recreation of the new day'
Uut 'Morning has Broken' van Cat Stevens

Dit nummertje van Cat Stevens, tegenwoordig luisterend naar de naam Yusuf Islam (je zou zeggen, wat was er mis met Stevens?) kwam mijn duffe koppie binnen. Liep op mijn slippers door het gras waar de dauw nog niet was vertrokken. De haan kwam verschrikt uit zijn hok...Je zag 'm kijken heb ik de wekker niet gehoord?? Hij kraaide nog net niet, niet eens 3 keer. Hier sliepen geen mensen die Petrus als vriend op Facebook hebben. Niet levensmoe zijn. Als iemand zichzelf van het leven wil beroven en Petrus als Faceboookvriend heeft, waar oe..zou ik dan zeggen. Tja, ik was ook behoorlijk vroeg uit de veren. Ik zag mijn smartphone oplichten. 05.28 uur. Geen tijdstip om over een camping te struinen. Ik waggelde een keertje niet door ons huis, op de tast zoekend naar onze badkamer. Neuh, dit weekend staan wij vrolijk en goedgemutst op een wel een hele mooie camping. De Rietkraag in Lemelerveld. Een absolute aanrader. Klein van formaat maar zo heerlijk rustgevend. Geen gelal uit de tent naast jou, geen dronkenmansliederen om half vier 's nachts. Geen foute muziek uit knallende boxen, geen metershoge bierkratten die dreigen om te vallen van hersenloos gespinsel. Neuh....Niets van dat. Ik luisterde naar Cat Stevens en wist dat hij ook ooit in zijn gedachten hier in dit Lemelerfield moet hebben gelopen. Vond de WC makkelijk, want het was al licht. Deed een plas en wist dat ik Better Be Home Soon was. De hele Spotify lijst van Easy Listening camping muziek deed mij oren plezieren van genot. Maar het stille van deze camping maakte mij ook een beetje bang. Ik liep langs de tentjes en caravans waar de gordijntjes en ritssluitingen van dicht waren. Op ons veldje wist ik wie achter die deurtjes en tentzeiltjes huisde. Had ze gisteren nog gegroet, met die mensen uit Friesland nog een praatje gemaakt. Het stel naast ons zijn opa en oma en hebben vier kleinkinderen, allemaal jochies dus ze moesten glimlachen om Moos. Zagen veel van hem terug in hun kleinkinderen. Je maakt snel contact. Maar wat ik al verhaalde, zo lopend bij het krieken van de dag. De haan bij de neus te hebben genomen....Je moet er niet aan denken dat zo'n halve gare ook hier dood en verderf gaat zaaien. Vorige week had ik er al over, maar het lijkt wel met de week gekker te worden. Nu in München....Waar zijn we in godsnaam mee bezig. Zo'n depressieve man kan hier ook stoppen aan de Rietkraag en vanaf het water de camping bestormen met zijn onnozele ideeën en zijn moordwapen. Ben niet somber gestemd, ben bijzonder vrolijk maar als ik zo lezend op mijn smartphone het wereldnieuws tot mij neem wordt ik niet vrolijk. Wil ik terug naar 1997 of naar andere tijden. Want wat kun je toch genieten van je lieve gezinnetje. Lieve San die geniet in al haar poriën van de rust en van haar twee mannen. Rietkraag is net Erica....Dezelfde rust vind ik hier. Hier op de Rietkraag ben je even weg uit je eigen wereld. Bestel je eten bij Zwakenberg en doe je je boodschappen bij de Coop in plaats van bij de Appie H. Of Lid L. Zo dicht bij huis maar toch ook weer zo ver weg. Hier op de Rietkraag is het allemaal niet zo moeilijk. Ben toe aan vakantie. Ik merk het, merk het in mijn hoofd. Merk het aan alles. Ben ff klaar met de dagelijkse sleur. Nog 16 boterhammen zou één van mien beste moaten het zeggen. Nog 4 dagen werken voordat ik mijn computer op het werk sluit. Drie weken ff geen klanten aan mijn hoofd via de telefoon of via geschreven mailtjes. De Rietkraag wordt dan Duitsland en Oostenrijk. Nog verder weg maar tevens zo dichtbij. Want zeg nou zelf, wat is afstand eigenlijk. Morning has broken.....Maar hier op de Rietkraag geldt het eigenlijk ook: Joah, het mag wel zo. Weer een pareltje gevonden om met onze gepimpte sleurhut even de sleur van alle dag te breken. Morning has broken. De plas is inmiddels gedaan. Lig om 05.32 uur weer naast de liefde van mijn leven. Hoor ons mannetje snurken....Kruip wat dichter naast San. De stilte op een nog  niet wakkere camping. Hoor de haan aanstalten maken en toch ook weer niet. Hij had de wekker wel goed gezet. Maar buiten zo'n wakkere vogel uut Hardenberg en eerder Mariënberg gerekend. Wakker worden! Neuh, wij slapen nog maar ff door....Als je slaapt dagdroom je niet en als je slaapt is de grote boze wereld buiten. Het hangbuikzwijntje hoor ik wel een scheetje laten. Dat doen ze hier op de Rietkraag. Tref in bed weer diezelfde mug. Zal wel een duitse mug zijn. Zijn gewend om lang op dezelfde plek te blijven...of zoiets. Morning has Broken.....Joah, mag wel zo....

Lelijk!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'De wereld is lelijker dan ik dacht. Aan wie vraag je hier de weg. In alle ogen lees ik angst. Doe de deur op slot en gooi de sleutel weg. De wereld slaapt, De wereld ontwaakt, De wereld draait zich om in haar modderbad. Haar verleden is pijnlijker dan ik dacht. Bladzijden lang, Strijd na strijd om de macht tot men haar bezat. Van haar bestaat er maar een en wie eigent haar toe. Waarom werd haar prijs zo vaak betaald in bloed. De wereld is lelijker dan ik dacht en ik had al niet veel hoop. De wereld lacht haar ondergang tegemoet'
Uut 'De Wereld' van Frank Boeijen....

Via de achterdeur liepen ze weg. Mijn beide kleine grote neven, Guus en Frank. Vrijdagavond verlieten ze onze vertrouwde wereld via de schuttingdeur. Achter het huus voel je je toch echt wel heel veilig. Luidruchtig liepen ze hun wereld weer in....Onderweg naar de kroeg, onderweg naar vrienden en misschien wel zoekend naar de toekomst. De één is 25, de ander moet het nog worden. Grote mannen die ik reeds als oom zijnde ken vanaf het moment dat ze ter wereld kwamen, van baby tot volwassene. Maar wat is het toch allemaal anders geworden sinds het jaar dat ik 25 werd.  Zij zijn het in 2016 of bereiken later die mijlpaal. Ik was het in 1997. Destijds was de wereld nog niet zo lelijk, destijds was die wereld nog niet zo ontzettend Kilo Utrecht Tango! Want de wereld is nu stuk! Wilde gisteren een nieuwe wereld kopen maar de wereld was compleet uitverkocht. Overal zag ik lege schappen, overal kreeg ik nul op het rekest. Dan maar via Bol.com of Wehkamp, dan had ik 'm vandaag nog in huis. Maar kwam mooi op de koffie....Thuis achter mijn PC kreeg ik telkens het bordje uitverkocht op de laptop gespeld. Want iedereen wilde een nieuwe wereld kopen, bij iedereen was deze aardkloot pardoes stuk gegaan. In duizenden stukkies en de scherven vielen niet te lijmen. Zelfs niet met de sterkste lijm die er bestond. Pattex en die secondenlijm was tevens op de bon. De angst regeert....De hashtag #Nice is niet zo fijn. Rare hashtag eigenlijk als je het nuchter bekijkt. Die aanslagplegers zijn het ook maar ik vind het allemaal behoorlijk bezopen. Ze kennen het 13e gebod niet. Geniet van het leven. Wij doen het stilletjes aan niet meer. Kijk je naar vuurwerk maar de echte bommen slaan pas later in. Ongelooflijk. Had de krant al opgezegd, wilde het verschrikkelijke nieuws 's morgens niet meer vinden in de brievenbus. Maar de haat slaat dubbel zo hard terug. Het is niet leuk meer om 25 jaar te zijn in deze tijd, of dat je het nog moet worden. In 1997 was het toch ietsie anders, Opa spreekt.... inderdaad. Maar verlang wel eens terug naar sommige tijden. Nu zijn het alleen slechte tijden. Nice, Turkije....De ene gek is nog gekker dan die andere gek. Copycat is anno 2016 gemeengoed geworden. Welk geloof verheerlijkt al dat geweld toch? Ik denk geen enkele en volgens mij draait God daarboven overuren om de wereld van zijn ondergang te redden. Maar daar is geen overuren tegen te schrijven en geen enkele boekhouder zal je verdiende loon op tijd uit betalen. Niet alles loopt altijd op rolletjes. 1997 was het allemaal zo veel mooier. Natuurlijk liep er wel eens iemand aan tegen een verdwaalde kogel maar werden er nog niet duizenden mensen onschuldig vermoord vanuit een idiote ideologie, blijkbaar een nieuwe religie van mensen die niet langer na willen denken maar alleen maar haat en verderf willen zaaien. 
In 1997 deed Monica Lewinski iets met de toenmalige president Bill Clinton en kreeg de sigaar een heel andere betekenis. In 1997 werd de Elfstedentocht weer eens verreden en won die spruitjesboer. In 1997 kwam Titanic uit, de film dan die ik nog altijd een keer moet gaan zien...Weet de afloop al, dat schipt zinkt toch! In 1997 won een Duitser de Tour, Jan Ullrich en zagen wij dat gebeuren op een Grieks eiland waar wij elke avond dronken werden en één iemand een alcoholvrije dag inlaste en ik was het niet! In 1997 werd BSE geconstateerd en de ziekte van Creuzfeld Jakob en het was geen slager! Werd Doodstil gekozen tot mooiste plaatsnaam van Nederland, tegenwoordig worden wij doodstil van het nieuws. in 1997 verongelukte Prinses Diana uut Engeland in Parijs. Nog steeds overschaduwd door allerlei complottheoriën. In 1997 vochten Ajax en Feyenoord elkaar de pan uit op een weiland in de buurt van Beverwijk en vond een Ajax-Fan de dood. In 1997 werd Koffi Annan benoemd tot Secretaris-Generaal bij de Verenigde Naties....Werd PSV toen ook al landskampioen. Kortom, er was best wel veel leed. Maar meer ingecalculeerd....Je liep zonder zorgen over straat. Ik werkte op mijn 25e bij de Wavin of wisselde net van baan en werd Jobcoach. Ingehuurd om mensen te coachen op de werkvloer. In 1997 werd Max Verstappen geboren, zijn moeder deed niet lang over de bevalling. Zara Larsson zag ook in 1997 het levenslicht en haar cameltoe, volgens vele twitteraars het hoogtepunt van het afgelopen EK in Frankrijk. In 1997 overleed moeder Teresa, Dolf Brouwers en kwam John Denver om bij een vliegtuigongeluk en deed de zanger van INXS zelf het lichtje maar uit. Maar verder was het leuk leven in 1997. Deed ik volgens mij verwoedde pogingen om mijn droomvrouw te vinden. Maar ik zocht wel maar vond nooit wat in mien stamkroeggie. Toen wist ik nog niet dat het nog heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lang zou duren voordat mijn TomTom een update zou krijgen. Maar het was het wachten meer dan waard. Isn't she Lovely, Isn't she wonderfull......Van die dingen denk ik zo als twee neven van mij ons veilige huussie verlaten op een bijzonder gezellige vrijdagavond waar wij het 37e levensjaar vierden van mijn grote liefde San. Ik wil niet meer terug naar 1997, neuh....Ik heb het nu zoveel beter met Moos, San en het volgende spruitje op komst. Maar ik maak mij wel zorgen....Deze wereld is flink stuk en wij hebben echt niet zoveel lijm om de scherven en brokstukken te lijmen...Dat moeten die halvegaren toch eens gaan snappen. Ga uw laven aan het 13e gebod. Geniet van het leven....Ik wil weer terug naar 1997, toen gingen er ook mensen dood en was het niet allemaal hosanna....Maar hoefde je niet bij elke straathoek over je schouder te kijken en was niet elke man met baard en lang gewaad verdachte nummer 1. Frank Boeijen zong het al veel eerder....De wereld is lelijker dan ik dacht en ik had al niet veel hoop. Toen werd hij bestempeld als een pessimist maar anno 2016 zit hij niet zo ver beneden de waarheid. Ja, beneden de rivieren waar de 100e editie van de Wandelvierdaagse ook al als risciovol word beschouwd en dan niet vanwege de tropische weersverwachtingen.....Binnenkort krijgen wij terroristenverwachtingen....Weet je waar je niet moet zijn. Code Terror, maar weet jij wanneer ze toeslaan....?? Zet nu maar Stevie Wonder op, hij ziet gelukkig niets van deze wereld maar hoort het helaas wel. Isn't she Lovely....want uiteindelijk overwint de liefde....(hoop ik dan maar). Joah, mag wel zo.....

Soestdijk!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Ik was de Koning, jij was mijn Koningin. Wij hadden samen een rijk dat er niet meer is.
Aan alles komt een eind ook als je dat niet begrijpt.' 
Uut 'Laat Mij Alleen' van Frank Boeijen

Er zijn er altijd één of twee die het voor de rest verpesten.
Zie hier het relaas van Portugal en haar eikels Ronaldo en Pepe. Volgens mij is er met die andere gasten in het nationale team van Portugal niets mis mee....Aardige jongens die komen uit een verschrikkelijk mooi en gastvrij land. Obrigado! Niet elke voetbalsupporter is een hooligan en niet elke Portugese voetballer is Ronaldo. Gelukkig niet....Gelukkig is het EK na vanavond afgelopen, kunnen wij ons richten op belangrijkere bijzaken in het leven.....
Ga verder niet over voetbal hebben, gisteren al genoeg over gehad. Goeie gesprekken dat wel, wij zitten wat dat betreft altijd wel op diezelfde wit gekalkte lijn. Dat is zo. Een opstelling maken wordt volgend seizoen nog een hele uitdaging. Gelukkig maak ik niet de dienst uit....Er schijnen mensen die hier voor doorgestudeerd hebben terwijl ik denk dat mijn moeder het soms beter zou doen daar zo zittend in de dug-out. Maar ja, denk wel eens vaker dat mijn moeder dingen beter kon. Waarvan Akte!
Na een heftig weekje kon ik gisteren wat ontspannen. Stapte rond op een plek waar vroeger Prins Bernhard ook moet hebben gelopen, met zijn pijp scheef in de mond. Stond gisteren op Paleis Soestdijk met een koele Warsteiner in de hand. Ze moeten vast nog wat vaten van dat Duitse bier hebben gevonden in de kelders van het voormalige Paleis Soestdijk waar Juliana streng doch rechtvaardig jarenlang de scepter zwaaide. 
Nu is er achterstallig onderhoud, zou bijvoorbeeld Richard Buitenhuis zijn hart genadeloos kunnen ophalen, want likjes verf hier en daar is geen overbodige luxe. Een paleis in verval. Een paleis wat aan zijn lot wordt overgelaten. Nu worden er bijvoorbeeld concerten gegeven en naar goed gebruik waren wij bij de aftrap. The Counting Crows traden op. Waar vroeger de bordesscenes plaatsvonden als er een nieuw kabinet was geformeerd stonden nu de heren uut Amerika te rocken. Nu geen Dries van Agt met zijn nieuwe beleidsbepalers op het bordes maar Adam Duritz en zijn vrienden die twee uur lang ons vertelden waar het om draaide. Kreeg kippenvel bij A Long December, die tekst hakte er weer eens in....Hopelijk wordt het volgend jaar beter dat het nu is....Ik vecht niet, strijd ook niet maar toch kwam meneer K. bij ons een bezoekje brengen....Klotegast, ik had 'm niet uitgenodigd. Ik zie hem liever gaan, maar daar draait het nu juist om. Gaat om mijn ene oog waar ik zoveel mooie dingen mee heb gezien en waar ik nog tientallen jaren mooie dingen mee wil bekijken....Haalde vorig jaar ook eens het nummer aan, maar kon toen nog niet bevroeden dat de geschiedenis zich maar bleef herhalen. Nu zijn wij op de goede weg. Project Truusje of Henkie is bijna 13 weken werk in uitvoering. San zo misselijk als je maar kunt zijn....Welke knappe kop bedenkt daar nou eens een oplossing voor....Tja, hoort erbij wil ik niet meer horen...Mijn lieve Wieffie is al 10 weken ziek, zwak en misselijk. Dat is niet leuk. Maar ze klaagt niet, zeurt niet en is altijd vrolijk. Ik vind dat knap en bijzonderswaardig. Vrouwen zijn sterk en mijn San is gemaakt van gehard staal....en toch zo zacht als boerenroomboter. Op Paleis Soestdijk kreeg ik tranen in mijn ogen....Met dat ene oog lukte het niet zo goed. Vocht bleef hangen halverwege....Lijkt wel of de tekst van Adam en the Counting Crows ons maar blijft achtervolgen.....Begin volgend jaar komt dat nieuwe Dorgelootje als de goden ons gunstig gezind zijn, vannacht stonden de sterren in de juiste richting, zag ik, terwijl ik 43 binnenwandelde nadat Bouwhuis mij had afgezet. Een mooie zaterdag met een goede kameroad. Lohues zou trots op mij zijn. Vele gesprekken gevoerd, heel veel onzin....bijvoorbeeld over voetbal maar ook ff waar het soms om draait. Om het leven, om dingen die wel belangrijk zijn. Denk vaak dat voetbal heel belangrijk is maar weet ondertussen wel beter. Zij zijn belangrijk die nu met elkaar knuffelen op de bank. A Long December kwam aan in Juli. Gewoon op 9 juli. Hoor veel te veel nare berichten. Een meisje in Deventer die vecht voor haar leven, zomaar ineens weggerukt uit een huiselijke sfeer en waar het maar afwachten is hoe het eindigt. Veertig jaar en is de toekomst is onzeker.....Een ander lief meisje die ik een hele tijd niet meer heb gesproken en ook vertelde die klote meneer op bezoek heeft...Niet weg wil, ik zou hem het liefste in het kanaal flikkeren. Opzouten....Ze was al geopereerd en was nu bezig met bestralen....Schrik ervan, krijg ik er kippenvel van net als gisteren bij The Counting Crows wanneer ik naast mijn zegeningen aan het tellen ben ook naar boven kijk. Zou Prins Bernhard dat ook gedaan hebben....ik loop in zijn tuin, de waterhuishouding moet op peil gebracht worden.....Het is gek, meneer K. is ook bij mij op bezoek. Ik ben redelijk nuchter en misschien maak ik mij nog niet te sappel maar schrik meer van verhalen van anderen dan dat ik mij zorgen maak over mijn eigen....Denk altijd dat ik nog wel een vluchtroute heb...of dat iemand boven een goed woordje voor mij doet. Snap de leider(s) van deze wereld steeds minder. Waarom moeten altijd de goede bloeden voor de slechten. Er zijn altijd één of twee klootzakken die het verpesten voor de rest. Vanavond ben ik Zwitserland. Joah, mag wel zo......
A Long December and there are reasons to believe that maybe next year will be better than the last....
Ik hoop het niet alleen voor mijzelf, dat is gek maar ben eigenlijk meer bezig met anderen die het nu even niet leuk hebben met Klotenziektes en Klotensituaties.....
Maar gisteren wel genoten, genoten met een grote G. Want als je niet meer geniet leef je ook niet meer....
In de tuin van die Duutse levensgenieter kwam dat besef pas goed binnen in mien eigenwieze koppie.
Joah, mag wel zo......

Komkommer!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Cause I'll tell you one thing. You can't get what you want. Till you know what you want. Said you can't get what you want. Till you know what you want. Sometimes you keep busy reaching out for something. You don't care, there's always something there. Sometimes you can't see that all you need is one thing. If it's right, you could sleep at night. But it can take some time. But at least I'm here in line.'
Uut You Can't Get What You Want van Joe Jackson

Vorige week overleed Götz George op 77-jarige leeftijd. Zegt jullie blijkbaar niets of misschien ook wel maar hij was ongekend populair in de jaren tachtig toen hij in de Duitse politieserie Tatort speelde als commissaris Horst Schimanski. Hij vertolkte 48 keer die rol. Tatort was de rauwere versie van eveneens duutse polizeiseries als Derrick en die Alte! Echte Krimis. Van de week overleed Bud Spencer. Je zou het niet zeggen, maar Bud was toch echt een Italiaan. Zijn echte naam was Carlo Pedersoli en hij maakte furore in komische Spaghetti westerns en actiefilms. Samen met zijn maatje Terence Hill, die eigenlijk Mario Girotti heette, gebruikte hij voornamelijk zijn vuisten. Vroeger keek ik veel van hun films. Vier vuisten op safari, vier vuisten slaan op hol en vier vuisten in het kwadraat. Zijn artiestennaam bestond uit de combinatie van zijn favoriete biermerk Budweiser en zijn filmheld Spencer Tracy. De films van Bud en Terence werden in alle landen nasynchroniseerd. Heel wat jaren dacht ik dat Bud Spencer een duitser was....Ik zag namelijk de films van Bud Spencer in het duits met Nederlandse ondertiteling. Blijkbaar vonden ze hier geen acteur die hem na kon praten of was Frits Lambrechts aan het koffiedrinken....Je weet het niet! 
Moest daar aan denken toen ik vanmorgen las dat Manuel Neuer, je weet wel die keepert van het Duitse elftal, sprak over het feit dat niemand zo'n ElfmeterKrimi had kunnen bedenken.
Eigenlijk hadden wij het kunnen weten. Voetbal is een spelletje van 2 x 45 minuten en uiteindelijk wint Duitsland. Nou ja, zo ging het gisteravond niet helemaal maar het dekt wel de lading. Bud had gewoon een paar van die Duitse gasten het stadion van Bordeaux uitgemept en had ervoor gezorgd met zijn maatje Terence Hill dat Duitsland niet de halve finale had bereikt. Maar Bud zijn teksten werden ingesproken door zo'n duitse acteur en dan weet je het wel. Je kon wel zien dat Pelle in Nederland heeft gevoetbald, nu miste hij ook van 11 meter....
Ik was niet voor Duitsland gisteravond, kwam ook doordat mijn neefjes Joost en Merlijn en vader Herman er wel voor waren. Tja, dan ben ik automatisch voor Italië maar het werd wel een leuke avond. Voetbal kieken met de mannen. Zelfs Moos wilde niet slapen en hield het gisteren bijna vol tot aan de verlenging. Dat zat nog niet in zijn systeem. Wat heeft het mannetje genoten. Hij kwam zelfs vanmorgen een dik uur later dan normaal. Echter lagen wij er gisteravond twee uur later in, dus in principe leverden wij nog een uur slaap in....haha.
Hoorde net het nieuws van half elf, ja ik weet het...ben laat deze morgen. Met een commentator uit Duitsland die zei dat dit de finale had moeten zijn. Nou, gelukkig niet. Het duel in de kwartfinale was een finale onwaardig. Het niet willen verliezen spatte van het beeldscherm af....werd er niet bepaald vrolijk van. Het niveau is toch van een lik mijn versje nummer 12 want ik word er niet bepaald opgewonden van. Portugal met die achtelijke Ronaldo tevens bij de laatste vier...Dat is niet te filmen. Vanavond zijn wij hier voor IJsland en voor het team Bjorn Kuipers....zou mooi zijn als we toch bij de finale kunnen zijn volgende week in Parijs. 
Verder is het bij mij een beetje Komkommertijd, sneed er net een paar schijfjes af voor grote vriend Moos. Die wilde bij zijn bammetjes met chocoladepasta wat gezonds....Heb vandaag niet veel te vertellen. Kan wel vertellen over wat mij woensdag nog allemaal te wachten staat, maar ik weet daar zelf de uitslag ook nog niet van dus daar schieten wij niks mee op.....Hoop alleen maar dat de dienstdoende arts niet gisteren naar de zaaddodende partij tussen Italië en Duitsland heeft gekeken en inmiddels in slaap is gesukkeld. Neuh, in de tijd van Schimanski en Bud Spencer zou zo'n confrontatie tussen Duitsland en Italië wel wat meer vuurwerk hebben opgeleverd. Nog een weekje het zouteloze EK in Frankrijk.....Wat ik zeg, hoop op Team Kuipers en richt wat betreft mijn sportieve ambities de zomerpijlen maar op de Tour de France en de komende Olympische Spelen in Rio....Daar is namelijk ook een stukje Hardenberg bij, niet alleen vanwege onze Edwin maar kijk maar eens goed naar de klok in de 538 studio van de zomer in Rio. Daar zit een mooi stukje ambachtelijke Hardenbergs ambachtswerk bij.Tja, je bent niet voor niets genomimeerd als Supplier of the Year in de categorie Specialist. 
Je blijft een Hollander hé en met een klein stukje oranje ben je soms al heel blij.
Komkommertijd is hier ook als een bom ingeslagen! 
Joah, mag wel zo......