Ze Hebben De Tas Ver de Vijver InGeGooid....
Hallo Lieve Vrienden en Vriendinnen,
'Dinsdagochtend op een grindpad. Net weekend geweest. Men maakt zich op voor de wandeling als ging men naar een feest. En Herman mag voorop. Heeft het als enige niet koud. Want hij gaat strak gekleed, in een kist van gevoerd vurenhout. Als het vuur gedoofd is. Dan komen de wolven'
Uut 'Als Het Vuur Gedoofd Is...' Van Acda en de Munnik.
Zondagmorgen werd duzz zondagmiddag ergens halverwege. Eeuwigheidszondag was een bijzonder goed excuus om vanmiddag mijn hersenspinsels en dom geouwehoer op papier te zetten. Samen met Moe naar het kerkje aan het kanaal in Beerzerveld geweest, tot aan mijn achttiende bijna wekelijkse kost, nu al ruim twintig jaar een brug te ver. Vandaag stonden wij stil bij Ome Lenard en Tante Dinie en een ander elftal vol met lieve en mooie mensen die in- en rondom de Hervormde kerk van Beerzerveld het leven lieten. Toch een bijzonder moment, ook al doet de kerk mij op zich niet veel (meer). Het is in ieder geval wel een echte kerk, niet zo'n Matrix gebouw hier in de Marslanden waar je via de ringen en het springend touw naar de dominee moet kieken,als je al niet tegen een witte gestutte muur aan zit te kieken en waar je altijd denkt dat ene Tom Cruise naar beneden komt suizen....Niet van boven maar ergens vandaan. Néé, de kerk in Beerzerveld ademt nog dat audentieke uit....Dat rustige gevoel wat je soms kunt hebben op een verlate zondag. Het kanaal wat al veel meer troebel water heeft vervoerd dan wij ooit zullen weten. Moe die alle dagen haar zusje(s) mist en dito zwager(s) maar dit jaar was voor Moe heftig. Zowel Ome Lenard, ik heb ook nog een moat en mien tante Dinie. Toch een traan vanmorgen, toch een terugblik. Terwijl de dominee verhaalde over wat ooit tweeduizend jaren terug werd opgeschreven in een boek dat de bijbel heet dacht ik aan Ome Lenard en Tante Dinie, maar ook Ome Mans en Tante Riek en mien eigen Va. Zouden ze daarboven hebben meegekeken met de dienst van deze ochtend. Je weet het niet! One Fine Day.....Moe had de kinderen uitgenodigd voor een kopje koffie en bakkie soep bij haar thuis. Zo is Moe, houdt van gezelligheid en vond het fijn om nog even Tante Dinie en Ome Lenard tot leven te wekken. Nog even de verhalen van eerder.....Marc, heb je je niet geschoren.....Ome Lenard zou zeggen: zekers te ver van het scheerapparaat gestaan....Koffie drinken, gewoon DE....Moe had Kanis en Gunnik vergeten te kopen. Maar toch smaakte het bijzonder....Bij Tante Dinie aan de keukentafel zitten met de vuurrode kleed. Mooi dat het allemaal zo kan....Familie is super belangrijk, het (ver)bindt mensen....Ik weet zeker dat ik over tig jaar nog steeds met Nicht Ineke, Gerdien, Adelien of neef Gerwin zit te bomen over het leven, de goede dingen en de mindere dingen die ook wel eens verkeerd kunnen gaan. Bij ons geen Bertje van de EO die op de stoep staat om ruzies te lijmen, die scherven maken wij zelf wel. Mooie morgen, de zon deed in November ook haar best om zijn steentje bij te dragen. Hier bij de vijver stond net Herman nog. Hij zwaaide zijn tas ver de vijver in. Het is over, gebeurd, passe....Fini...Vrijdagavond zagen wij in Deventer Acda en de Munnik voor het laatst. Ze houden er mee op, na ruim twintig jaar geven ze de pijp aan Maarten. Samen met breur Herman, Simone en natuurlijk lieve San genoten van een perfect optreden, ze hadden wel vier uur kunnen vullen met hun nummers. Het verveelt nooit. Moos zijn geboortjekaartje stond ook versierd met een tekst van de heren. De volgende ligt al klaar bij de drukker, alleen de datum en de naam moet nog geprint worden. Wij zijn druk aan het oefenen haha....Maar wanneer de première is houden wij nog strikt geheim, wij weten het zelf namelijk ook nog niet. Moos krijgt vast en zeker een broertje of zusje maar voorlopig genieten wij met zijn drieën. Wij zijn een mooi trio, Moos slaat hard op de drums. Sanneke houdt steevast de maat en ik kan nog steeds geen toon houden. Het gaat mooi maar zowel vrijdag als vanmorgen nam ik afscheid van een mooie tijd. waar de heren voor altijd actief blijven in mijn muzikale geheugen blijven sommigen voor altijd in miene kop en troebele brein zitten. Voor nu en voor de eeuwigheid. Zij maakten zich op voor een ander feest, wij feesten hier nog ff door.....Joah, mag wel zo
'Dinsdagochtend op een grindpad. Net weekend geweest. Men maakt zich op voor de wandeling als ging men naar een feest. En Herman mag voorop. Heeft het als enige niet koud. Want hij gaat strak gekleed, in een kist van gevoerd vurenhout. Als het vuur gedoofd is. Dan komen de wolven'
Uut 'Als Het Vuur Gedoofd Is...' Van Acda en de Munnik.
Zondagmorgen werd duzz zondagmiddag ergens halverwege. Eeuwigheidszondag was een bijzonder goed excuus om vanmiddag mijn hersenspinsels en dom geouwehoer op papier te zetten. Samen met Moe naar het kerkje aan het kanaal in Beerzerveld geweest, tot aan mijn achttiende bijna wekelijkse kost, nu al ruim twintig jaar een brug te ver. Vandaag stonden wij stil bij Ome Lenard en Tante Dinie en een ander elftal vol met lieve en mooie mensen die in- en rondom de Hervormde kerk van Beerzerveld het leven lieten. Toch een bijzonder moment, ook al doet de kerk mij op zich niet veel (meer). Het is in ieder geval wel een echte kerk, niet zo'n Matrix gebouw hier in de Marslanden waar je via de ringen en het springend touw naar de dominee moet kieken,als je al niet tegen een witte gestutte muur aan zit te kieken en waar je altijd denkt dat ene Tom Cruise naar beneden komt suizen....Niet van boven maar ergens vandaan. Néé, de kerk in Beerzerveld ademt nog dat audentieke uit....Dat rustige gevoel wat je soms kunt hebben op een verlate zondag. Het kanaal wat al veel meer troebel water heeft vervoerd dan wij ooit zullen weten. Moe die alle dagen haar zusje(s) mist en dito zwager(s) maar dit jaar was voor Moe heftig. Zowel Ome Lenard, ik heb ook nog een moat en mien tante Dinie. Toch een traan vanmorgen, toch een terugblik. Terwijl de dominee verhaalde over wat ooit tweeduizend jaren terug werd opgeschreven in een boek dat de bijbel heet dacht ik aan Ome Lenard en Tante Dinie, maar ook Ome Mans en Tante Riek en mien eigen Va. Zouden ze daarboven hebben meegekeken met de dienst van deze ochtend. Je weet het niet! One Fine Day.....Moe had de kinderen uitgenodigd voor een kopje koffie en bakkie soep bij haar thuis. Zo is Moe, houdt van gezelligheid en vond het fijn om nog even Tante Dinie en Ome Lenard tot leven te wekken. Nog even de verhalen van eerder.....Marc, heb je je niet geschoren.....Ome Lenard zou zeggen: zekers te ver van het scheerapparaat gestaan....Koffie drinken, gewoon DE....Moe had Kanis en Gunnik vergeten te kopen. Maar toch smaakte het bijzonder....Bij Tante Dinie aan de keukentafel zitten met de vuurrode kleed. Mooi dat het allemaal zo kan....Familie is super belangrijk, het (ver)bindt mensen....Ik weet zeker dat ik over tig jaar nog steeds met Nicht Ineke, Gerdien, Adelien of neef Gerwin zit te bomen over het leven, de goede dingen en de mindere dingen die ook wel eens verkeerd kunnen gaan. Bij ons geen Bertje van de EO die op de stoep staat om ruzies te lijmen, die scherven maken wij zelf wel. Mooie morgen, de zon deed in November ook haar best om zijn steentje bij te dragen. Hier bij de vijver stond net Herman nog. Hij zwaaide zijn tas ver de vijver in. Het is over, gebeurd, passe....Fini...Vrijdagavond zagen wij in Deventer Acda en de Munnik voor het laatst. Ze houden er mee op, na ruim twintig jaar geven ze de pijp aan Maarten. Samen met breur Herman, Simone en natuurlijk lieve San genoten van een perfect optreden, ze hadden wel vier uur kunnen vullen met hun nummers. Het verveelt nooit. Moos zijn geboortjekaartje stond ook versierd met een tekst van de heren. De volgende ligt al klaar bij de drukker, alleen de datum en de naam moet nog geprint worden. Wij zijn druk aan het oefenen haha....Maar wanneer de première is houden wij nog strikt geheim, wij weten het zelf namelijk ook nog niet. Moos krijgt vast en zeker een broertje of zusje maar voorlopig genieten wij met zijn drieën. Wij zijn een mooi trio, Moos slaat hard op de drums. Sanneke houdt steevast de maat en ik kan nog steeds geen toon houden. Het gaat mooi maar zowel vrijdag als vanmorgen nam ik afscheid van een mooie tijd. waar de heren voor altijd actief blijven in mijn muzikale geheugen blijven sommigen voor altijd in miene kop en troebele brein zitten. Voor nu en voor de eeuwigheid. Zij maakten zich op voor een ander feest, wij feesten hier nog ff door.....Joah, mag wel zo
Mooi geschreven!
BeantwoordenVerwijderen